G Ö N Ü L
(Yük ile taşı , gönül ile ver : sende olan "cümlenindir....”de,kainata ser.HAK AD'ına verilir.
Senin gücün,kulun eksiğini örtmeye yetmez.Yetmeyeni,niyetin ile ört,duacı ol.Kul hatasız olmaz....Gönül kırmazsan,doğrudan şaşmazsan,affedilirsin.)
(Doğruyu eğriyi akıl bildirir : aklı...........gönül,gönlümü...........mantığım yönlendirir.
Her kulun gönlü bir,görülmesin hatalı kul hor,çünkü bilmeyene uymak zor.ALLAH'ım ile dolu olan gönül,çirkin görmez.Zahmette – hikmet vardır : gölgeni dağıtır,gönlünü eğitir, BÜTÜN'de yerini bildirir.Hizmet kulun – kulluk görevidir : mükafatı,gönül yapısına kaydolunur.)
(Gönülden – gönüle,sadece sevgi aktarılır.Sevgiyi sildi isen : benim adıma değil,kendi adına kayguya düş.)
(Gönül nedir ? ÖZ.......HAY diyelim,gönlümüzü diri tutalım.Göz,gönlün aynasıdır,aldığını verir.Gönül,RUH'un yapısına mal edilmiştir.HAK'tan aldığını,halk'a verdiği kadar genişler.)
( RUH'un sevgi ile beslenir.Gönüller,sevgi ile sulanır,bilgi ile yeşerir, iyilikle güçlenir,doğrulukla oya gibi işlenir,çalışmakla BÜTÜN'lüğü ulaşır.)
(Gönül,ibadet ile beslenir.Ahiret : ne el bağlayanın,ne diz bükenindir.Ahiret : gönülden
" ALLAH'ım "diyenindir.El bağlamak,diz bükmek : bedenin selameti.Gönlünü ALLAH'a açmak : canının selametidir.Borcunu ödersen,gönlünü açarsan : hem bedenini,hem gönlünü selamete götürmüş olursun.)
(Gönüllerin,mekanı – zamanı olmaz.ALLAHU EKBER deriz,TEKBİR derken de gönülde
O' nu görürüz.Gönül kapımızı açtığımızda : kendimizi görür,kendimizde O'nu bulur, kainatta O'nu görürüz.Gönül almak : kulu – yola,yolu – kula bağlar.Gönlümüz yumuşak ise,perdemiz sıyrılıdır.YAR : yumuşak yol alana ,O'nu gönülden alana dönüktür.Gönül,hayır ile örüldüğü yönde ölçüsünü alır.HAKK'a soralım : Kul,gönlünü nasıl açar ? Gönlünü açmaktan,murat nedir ? ALLAH der ki : Yoğun kaygu almadan dayansın,desin ki : YARATAN bildiği gibi yazdığı kadar görürüm,YARATAN'ın nasip ettiği yerde korurum,nasip edeceği yere varırım.
Gönlümüzün sesini alalım,düya hevesini HAK yolunda bulalım.Gönül,HAKK'ın her kuluna açıktır.Ne var ki,HAK gönlün TEK SAHİBİ dir.” ALLAH'ım "diyen,O'nu bilen : "Ben” demez,”Cümle ile bir olsam,cümlede O'nu görsem”der.)
(Alemler gönüldedir,gönüller hep BİR O'ndadır.Gözden değil,gönülden hoşnut ettiğin her olayda önce kendin hoşnut olmalısın.)
(Yazılı kitapları okumak,ALLAH'ımı öyle bulmak : Ay'ı leğende görmektir.Aradığını gönlünde bul ki : Ay'ı gökte kendin göresin,görüp de eresin.)
(Gönül ER'leri kimdir,kimlerdir ? Niyazını kendine değil cümleye iletendir : cümle için, yerini DOST KAPISI'nda bekletendir.)
(KABE,gönüllerin BİR olmasıdır.Gönüllerin BİR olduğu yer,KABE'ye eşittir.KABE, her dileyende : her dileyen,KABE de.....Suyun kaynağı KABE ise,kolları kul gönülleridir.Sen kul gönlünü hoş et ki,kollar seni KABE'ye getirsin.)
(RESULÜ'nün üç öğüdünü sizlere iletelim :
- Rehberiniz KUR'AN , gönlünüzde her an..............
- Yolunuz,kumda,sildiğiniz kinde.............................
- Ocağınız her birinizin açık.Gönülleriniz de açık kalsın,öylece her gelen açık gelsin.
Kuşlar uçuyorsa,kanatlarından ..............İnsanlar uçuyorsa,gönüllerinden..gönlün kanadı, Sevgi – muhabbet.................)
(Dilersen HAKK'a varmak,gönülden razı ol kat – kat.Mantığın ile gönlün savaşır.En güzeli bulduğun an : sevgide gönül,doğruda mantık kazanır.)
Gönülle varılır .Gönül kula doğruyu buldurur,borcunu ödetir.Gönül temizliğine bakın.Alacağı vereceğin gönül yoluna uymalı,HAK'tan geleni bilmeli..”Nasıl bileyim,gönlünü göreyim ? "
dersen : fistanla dünyayı ölçen,”kaftan giydirsen” diyenden uzak dur.Gönlün ölçüsü : kuluna göre söz edende değil,her kulu bir tutandadır.)
(Olmuşu yolunda görmek seni sevindirir,ham kulu görmek seni yerindirmesin.Kulun,YARATAN'ı da,yaratılışı da BİR'dir.Ne var ki,kulun bazısı dönüktür, dumanı başına sarmış,gözünü kapamış......Ona yardımcı olmak,kulu kazandırmak,kula sevinç vermek : vazifemiz.ALLAH'ımın AŞK'ına,gönülleri şaşkına yol vermek : yola uyan
ALLAH'ımı bilen her kulun vazifesidir.)
