O L U Ş   -  B U L U Ş

 

(O'nun yarattığısın,ne olursan ol gözettiğisin.Sana KENDİNİ buldurur , seni zor ile oldurur.  Çünkü, O'nun GÜCÜ her şeye KADİR'dir.Benim ile,senin ile ,kimini bir dilim somun ile, kimini zaman ile,kimini saman ile,kimini kırbaç ile,kimini sırdaş ile...............olanın oldurucusu , O' dur.”Olmayandan " ? denilmesin : her kulu olacaktır,her kulu bulacaktır.

" Zalim de mi ?..” denir,yeniden sorulur.Selim O'nun kuludur : zalimi kim yarattı ?

 Daha önce  dedik : zulüm,gerçeğin örtüsüdür : selim,bilinmez.ALLAH'ımdan başka kimse,  gönül hanesini göremez.Ölçüye düşmeyelim,örtüyü deşmeyelim.Her kul,kendi örtüsünden  sorumludur.İstese – istemese  zorunludur.............Olaylar olmasa,kul kendini bulamazdı.) 

                   ( Kahır veren her olay : yeniden oluşa götürür,her olayın sonunda kuluna kendini buldurur.Kulun gücü nedir,nerdedir ?Elbet imanında,inandığım kadar bilgeyim,sevildiğim kadar haldeyim.)

("HAK "diyen uyanır.Uyansa – uyanmasa,HAKK'ın DEDİĞİ olur.Layık olmayana,mertebe verilmez : ALLAH'ımın yolunda mertebe alan,geri çevrilmez.Her öğütte,RABB'imin EMRİ vardır.)

                   ( Olgunluk : hatalı olsa bile övmede , övülecek güzelliği bulmada,” Hata,sende değil bendedir "demede kendi körlüğünü bulmada.Eğer ben körlüğümü duydu isem : gören göze sahip oldum demektir,ALLAH'ımın lütfuna erdim demektir.Güzeldir dediğin,güzel de güzel görmediğin,çirkin midir ?...........

Dünya madde ile,ahiret sabır ile bulunur.Kendini bulman her hali bilmekle olur.Bilmeden – bulamazsın,bulmadan – olamazsın,olmadan sevemezsin.Her kul : çiğ gelir,pişer,döner.

RUH : olmaya değil , bulmaya gelir.Neyi bulmaya ? ASLI'nı.

Olmayı dileyen,her an  nefsini haşlayandır.Ben'liğini silemezsen,kendini bulamazsın.)

                  (  Katılık : bulmayı geciktirir,olmayı değil.Dünyaya geldi isen,kendini bulacaksın.

Korkuyu silmeden kendini bulamazsın.İmanı olan,zerrede O'nu bulandır.

Umut edilenin olması,kulun mucize beklemesi,zayıflık değildir.ALLAH'a olan imanın yüceliğini gösterir,yalnız O'ndan beklediğini bildirir.

Karnını doyurdun mu,fakire ayırdın mı ? "Yedim artmadı,midemi örtmedi "dersen : sen – sende kalırsın.”Gel paylaşalım,can yolda halleşelim "dersen : sen – O'nda olursun,O'na – O'nu bulursun.Kul kendini,kendi ile bulur.Olmayı dileyen : vermeyi bilendir,verdiği kadar alandır.)

                      (  Gönülde bulduk O'nu,kainatta gördük O'nu.......neden ? nasıl ? demeden, yerden aldığın otta O'nun ADI'nı vermeden aradığını bulamazsın.Halkla BİR olduysan,  halkta sefa bulduysan : sen – seni aramadan görürsün,özlediğini bulursun.Halka söz vermezsen,halkta ÖZ'ün görmezsen : "sen – ben.....”diye ağlarsın,başına kara bağlarsın.

Olumun : bilinenden değil,uyulandandır.Bilmek,her kulun yaratılışındadır : bulmak,ER kulun arayışındadır.Değirmen,döne – döne öğütür : ALLAH'ım kulunu ,yana yana eğitir.)

                        ( Güzel görmek : olmaktır,ALLAH'ına varmaktır.)

(Düz yol eğitir,yokuş öğütür.YARATAN , layık gördüğünce versin : DİLERSE eğitsin, DİLERSE öğütsün.Seni – sana bildiren,seni – sende bulduran,kainatta uyduran,BİR'likte  aydıran : HAKK'ın ta KENDİSİDİR.)

(Gönül,kula doğruyu buldurur .Olumunu bilsen,dünyayı silsen : ALLAH'ımın ne lutuflarını  görürdün.RESULÜ'müzün yolunda olan kendini bulmuş olur.Düşünerek bulamazsan, okuyarak ara.Okuyarak bulamazsan,gezerek ara.Ya akıl ile,ya fikir ile,yahutta göz ile bulunur.

Suyun akışını durduramazsın,iman eden kulu döndüremezsin,yanan kulu bir bardak su ile kandıramazsın.)

(Zillete düşen,varsın düşmanın olsun,sen onu tekmeleme.

                           Ağlamaya değil,gülmeye yer verin.Aşını,eşini,düşünü dile verme......)

                                                                                                                                                    Az yiğiniz,az uyuyunuz,her satırı doya doya okuyunuz,bilginizi cümle ile dokuyunuz  size verilen her bilgi,önce o bilgiyi halinize vermek , sonra da hem hal ile hem söz ile cümleye vermeniz için verilmektedir.Bilgiyi verdikçe yenisi gelir,” su dolu destiyi çeşmenin altına tutarsan su dolar mı ? elbet hayır...destini boşalt ki..yenisini doldurabilesin. 

(Sukunet , kulları olgunlaştırır.Olgunluk öfkeyi bastırır.Her zerre,her anında RABB'ine  secde  etmiştir : işte,kul bunu biliyor ise,kendini bulmuştur.Aymayı bilenin : yemini sildiği,O'nun ADI'nda selameti bulduğu görülür.Yaratılanı severek,YARATAN bulunur,o kuluna " AŞIK " denilir.Kendini buluş odur,hatayı kendinde arayıştır.)

                             ( Saracağın her yara,kendinden olduğu zannı versin.Soracağın her soru, kainatı ilgilendirsin.Sadece tevazu,edep,hoşgörü : belleğini her zerresi ile zaptetsin.

Sabır dedik niyaz ile bekledik,her olayı niyaz ile topladık.ALLAH'ımın lutfu O'na yönelendedir.Kendini ALLAH'a adayan " Kuluna hizmet olsun.....”diyen her kul : ister Hiristiyan,ister Budist olsun,mertebesini alır.)

                               (Ara,bul,gör,sev,sev,sev.......beklemeden sev,sevilmeden sev,ALLAH'ım  için sev.Sev ki sevilesin,sevmeyi öğretesin.Sevmeyi seversen : doğru yola getirirsin,onu da  uyandırırsın.Ne güzeldir bilirmisin,sevmeyeni – sevmek,vermeyene vermek.............işte görmek budur,olgunluğa ermek budur.Ermekle, dünya yükünden sıyrılmış olursun,kendini bulmuş olursun.Kendini bulmak nedir,bilir misin ? Ya...kendin etmeyen bulurmusun,   kendini tanımadan çözer misin ?)

                                (Yaratılmış her zerre,kulun bulgusundadır.Varedilen,aramakla değil,  bilgini açmakla görülür : gözden maksat , odur.Her yaratılanda mevcut olan bilgi,kullandıkça  açılır.( Yani,o bilgi bizde mevcut mu ? ) evet.Mantık,bilgiyi kullanma yetkisini arttırır.O bilgi bizde........Mevcut bilgiyi uyarıp,ortaya çıkartmaktayız.Yani,o bilgiyi elde etmiyoruz : idrak  ediyoruz,keşfediyoruz.)

(Sabır , HAK YOLU'nun anahtarıdır.Hayretten yol alanın,yolundan taşlar arınır.”Nasıl ? "                               denilir.Hayret,aymanın işaretidir.EMRİ'ni HAK bil,HAKK'ı kendinde bul.Aymayı bilenden  ol,kendinde bulduğunu her kulda gör.HAK : sende,bende,onda,cümlede. 

Çok yol bilirim,ALLAH'ımı anarım....diyen,kendini ULU gören : yanılır,uçuruma adım atılır.

Kul,mertebesini bilmez,ALLAH'ımın EMRİ'nden çıkmaz.Her kulu,ALLAH'ımın kuludur.

Bilelim – sevelim,hali ne olursa olsun,birlikte kalalım.)

(Her kademeye : bilgi ölçüsünde değil,bildiğine – uyduğun ölçüde  geçilir.En tesirli nasihat :

" mümin olduğunu,ALLAH'ımın – kendisini sevdiğini "bildirdikten sonra edilen nasihattır.

Olacağı – olmayacağı , YÜCE bilir : O'na dayanan her kulunu,her türlü GÜC'ü ile korur. Her türlü GÜC'ü dedir ? dersen,en başta sabır.)                                  (ALLAH ADI'yla başlanan her işin,sabıra yön bulur.Yavruna dahi tokat atarken ALLAH'ımdan İZİN dilersen,elin iner.İşte sabır anahtarı budur.)